sweet goodbyes

Lieve oma,

Het was niet helemaal onverwachts, maar toch een schok. Zo definitief ineens. Nu je daar ligt, met je ogen dicht en je haren netjes gekamd, ben je zo rustig dat ik je bijna niet meer zou herkennen. Toch lijkt het alsof je me elk moment weer aan kunt kijken, om dan overeind te komen, je brilletje te pakken en gewoon weer mijn oma te zijn.

Hoe meer je zelf begon te vergeten, hoe meer we voor jou gingen onthouden. Langzaam maar zeker werd er niet meer met jou, maar over jou gepraat. Er werden herinneringen opgehaald over hoe je was en wat je wel niet had gedaan. Je mag weten, oma, dat het op mij nooit zo'n indruk heeft gemaakt. Die verhalen waren mooi, die anekdotes waren grappig, maar mijn oma was geen meisje. Mijn oma was geen jonge moeder, geen koppige vrouw. De persoon met het dartbord in de tuin, met de zelfgeplukte besjes als toetje, met zo'n ouderwetse draaitelefoon in de hal - dat was jij. Jij was de oma die een dropveter mee naar huis gaf als we weer aan de terugreis begonnen. Die me een bed 'met de sprei van je vader' gaf als ik kwam logeren. Die het zo leuk vond om ouderwetse spelletjes met me te spelen en rond te lopen op de Koninginnemarkt.

Je hebt het misschien niet doorgehad, maar er zijn veel mensen langsgeweest die van je houden. Ieder met een eigen verhaal, waar jij toch als terugkerend element in verweven bent. Ze zullen je missen, dat hebben ze je verteld. Nog een laatste blik op je gezicht en toen was het afscheid genomen. Het was fijn om 'tot ziens' te kunnen zeggen, om te weten waar je voor stond en erop te kunnen vertrouwen dat we je ooit weer zullen tegenkomen.

Tachtig ben je niet geworden, zoals je zelf had voorspeld. Toch scheelde het maar weinig. Nu is het de beurt aan ons om je op te volgen, om een eigen leven te gaan leiden, om zelf zo'n familie op te bouwen. Ik hoop maar dat wij uiteindelijk net zo'n mooi leven zullen mogen hebben als jij. Dat wij een afdruk mogen achterlaten in deze wereld en, uiteindelijk, ook zo'n grote kring van liefhebbenden om ons heen mogen verzamelen.

De afgelopen jaren heb ik veel gedaan waar je trots op zou zijn geweest, maar je hebt het nooit echt kunnen meemaken. Tegelijkertijd kende jij die kant van mij die ik zelf maar pas heb ontdekt. Van het meisje dat nieuw kwam in deze wereld en ingewijd mocht worden op aarde. Je gaat me nu voor naar de hemel, maar alsjeblieft, maak me als het zover is meteen een beetje wegwijs daar, net als toen ik hier nog klein was.

Lieve oma, we zullen je niet vergeten. Het duurt lang voordat ik je weer ontmoet, maar tot die tijd ben je levend in mijn herinnering, elke keer dat ik aan je denk. Ik ga je missen.

Je kleindochter