Het ultieme leven.

Soms (over het algemeen vaker in een toetsweek dan daarbuiten) wanneer ik weer eens te vroeg op de ochtend met een slaperig hoofd en ongekamde haren naar beneden stommel, zou ik willen dat ik een kat was. De verlangende kattenogen die mij overal volgen totdat er eindelijk eten in het bakje is getoverd, beschrijven diepe verlangens - maar het valt samen te vatten in de volgende woorden: "Eet. Spin. Slaap." Dus terwijl ik ze hun buikjes vol zie eten om vervolgens naar boven te gaan en zich op mijn bed te nestelen, mijmer ik over het leven dat ze leiden.

Je bent een kat, dus je doet wat je wilt. Als je niet geaaid wilt worden, loop je weg. Als je aandacht nodig hebt, gebruik je je vertederende kattenblik, eventueel vergezeld van verwijtend gemiauw wanneer het niet snel genoeg gaat, et voilà, je bent binnen. Eten staat voor je klaar. Wanneer je genoeg hebt gegeten, zoek je het lekkerste plekje uit en ga je slapen. Heb je genoeg geslapen, dan zoek je de keuken op en ga je eten. Af en toe komt er nog zo'n menspersoon langs die je tussen je oren en onder je kinnetje aait, waarop jij je ogen sluit en begint te spinnen. Geen besef van tijd, want er is toch niets waar je aan moet voldoen. Als je territorium wordt bedreigd door soortgenoten, werp je een hulpeloze blik naar je baasje, die ze dan voor je uit de tuin jaagt. En mocht je in het uiterste geval van nood op het dak van het tuinhuisje zijn geklommen, dan laat je gewoon om half 6 's ochtends je klagelijke roep horen, waarna je er binnen de kortste keren weer vanaf wordt gehaald.

Dus terwijl zij het zichzelf gemakkelijk maken op hun vertrouwde plekje op mijn bed, ren ik van hot naar haar om alles nog gedaan te krijgen. Eten, tandenpoetsen, haren doen, tas inpakken, brood smeren, regenbroek mee, handschoenen vinden, fietssleutel pakken, doortrappen met de tegenwind, dipoolmomenten, integraalrekeningen, parlementaire democratieën, iambische hexameters, adversatieve asyndetons, veranderende magnetische fluxen, de voor- en nadelen van monopolistische concurrentie, terugfietsen naar huis, vinden van de huissleutel - en als ik dan eindelijk weer op m'n kamer kom, liggen ze daar nog steeds, precies op dezelfde plek, alsof er niets is gebeurd.

Het is dat katten geen ijsjes eten, maar anders had ik graag geruild.