unravelling the mysteries

Opvallend genoeg spelen sentimentgevoelens vooral ’s nachts op. In het donker vieren ze feest, bevrijd van relativerende kaders zoals m’n gezond verstand. Ze proosten op mijn herinneringen en drinken al mijn houvast weg in één laatste teug. Mijn verdrongen gedachten zijn hun muziek waarvan de ze volumeknop graag voluit draaien. Onuitgenodigd vind ik mezelf buiten de deur, alleen en leeg.

Dan ontdek ik dat ik nooit meer zal ik oprecht kunnen genieten van iets simpels als een boterham met vruchtenhagelslag of een zondagmiddag in de speeltuin. Ook de dagen van het aftellen (voor verjaardag, feestje of Sinterklaas) liggen met zekerheid achter me. De vroegere onbevangenheid is bevlekt door de wetenschap dat alles, echt alles zijn donkere kanten heeft. M’n roze bril is kwijt.

Daarbij weet ik dat, hoe vastberaden ik mezelf ook terugwens naar die ene zomer, die ene vakantie, ik daar nooit de tijd mee kan vervangen. Op het moment dat ik een nieuwe generatie ‘jong’ en ‘schattig’, maar vooral ‘onwetend’ begon te vinden, was het werkelijke kwaad al geschied. Ik werd oud.

En nu is het wederom tijd om m’n spullen te pakken. Ik voel me als een onwillige knecht, koppig maar voortgeduwd tot ik vooruit beweeg, struikelend over mijn eigen voeten. Ik moet wel. De tijd laat mij geen keuze.

Op zo’n moment besef ik dat mij niets rest dan me eraan over te geven. Ergens vind ik daarin ook een troost, een vertrouwd houvast waaruit ik weer verder kan. Ik voorspel nu al een verlangen terug naar dit moment, onwetend en verwachtingsvol als ik nu ben. De mogelijkheden, de momenten, de kansen die ik nu nog voor me had liggen… de verzuchting klinkt al door m’n hoofd. 

Nu al weet ik dat ik het daglicht straks zal verwelkomen, samen met de realiteit die een einde maakt aan het feest. Als de lege bekertjes van de vloer zijn opgeraapt en de zaal is gelucht, dan lijkt het net alsof alles maar een droom was. De feestgangers trekken zich terug en ik neem het over. Misschien loopt de tijd ’s nachts wel op mij voor, maar overdag, dan speel ik zijn spelletje mee.