Nu ik hier in m'n kamer zit, zonder vrienden in de buurt, zonder aangenaam warme lucht om me heen, zonder de geur van dennenbomen, afval en eten door elkaar, zonder veranda om mijn benen overheen te laten bungelen - nu dringt het pas echt tot me door. Ik ben weer thuis.
Morgen wordt de eerste dag zonder zere voeten, want er zijn hier geen indrukwekkende dingen om naartoe te moeten lopen.
Vannacht wordt de eerste nacht met meer dan vijf uur slaap, want er zijn hier geen mensen om me gezelschap te houden.
Vandaag was de eerste keer aankomen zonder verwijtende blik, want er was geen omgeving meer om in te kunnen verdwalen.
Vanavond wordt de eerste avond zonder insectenbeten, want het is te koud om nog gezellig buiten te kletsen.
Straks wordt het eerste moment dat ik tijd heb om een boek te lezen, want er zijn geen belevenissen meer over om op te schrijven.
Een paar uur geleden kwam ik hier aan en ik wil nu alweer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten