got my new shoes on

Soms is het heerlijk om oppervlakkig te zijn. Om boeken te lezen die geen diepere inhoud hebben dan het liefdesleven van de eenzame, maar hopeloos verliefde hoofdpersoon (bad guy leaves, good guy stays). Om films te kijken waarvan je aan het begin de afloop al kunt voorspellen. En, als je budget het toelaat, om eindeloos te winkelen in de straten van een onbekende stad, totdat je dat ene kledingstuk hebt gevonden waar je al tijden naar zocht.

Echt, kleding kan je gelukkig maken. Ik zie het al als ik naar m'n eigen kledingkast kijk. Die valt onder te verdelen in normale kledingstukken, van het soort dat er simpelweg voor zorgt dat je bedekt over straat gaat, maar verder niets speciaals in zich heeft. Verder zijn er ook een aantal opvallende dingen, die heus wel leuk staan maar niet bepaald bedoeld zijn om vrij in rond te huppelen. Altijd moet je ervoor zorgen dat je nergens aan blijft haken, oppassen dat je er niets op morst, je adem inhouden omdat de knoopjes anders losspringen of het omhoog hijsen dan wel naar beneden sjorren. Je hebt een flinke dot zelfvertrouwen nodig voordat je deze uit de kast trekt. Het zijn dingen die je graag aan zou doen, maar uiteindelijk verlaten ze hun hangertje niet. Dit in tegenstelling tot die speciale kleren, waarop geen van de vorige genoemde zaken op van toepassing is. Kledingstukken waar je je heerlijk comfortabel in voelt, maar die je ook vrolijk maken als je in de spiegel kijkt. Ze bedekken precies wat je liever niet ziet aan jezelf, maar brengen naar voren wat jou zelfvertrouwen geeft. Als je deze aantrekt, voel je je zodanig op je gemak dat de complimentjes binnen blijven stromen. Je ziet er zelfs tegenop als het weer tijd is om ze naar de wasmand te brengen. Er een traan om laten is overbodig, maar zodra ze schoon en opgevouwen in je wasmand liggen, krijgen ze een voorkeursbehandeling. 

Het is de kunst om je tijdens het winkelen niet te laten verleiden door een prijskaartje of de aanblik van andere mensen die hun handen vol hebben met winkeltassen. Om jezelf niet te overtuigen van het nut van die ene broek als je in de paskamer al excuses zit te bedenken voor de dingen die je er minder leuk aan vindt. De spullen waar je vanaf het begin al niet van overtuigd bent, die zul je blijven behandelen als verre kennissen. Het is leuk dat je ze kent, maar echt iets eraan hebben doe je niet.

Nu ik hier zit in m'n oversized trui, voor nog geen drie euro gevonden na een dag lang struinen door de Rotterdamse straten, weet ik het zeker. Die ware vondsten, daar hoef je eigenlijk niet eens op zoek. Wanneer het bij je past, dan weet je het eigenlijk al. Als je ze hebt gevonden, is het liefde op het eerste gezicht.