Vandaag was zeer duidelijk het dieptepunt van deze week. Een dieptepunt dat toch vrijwel een dag heeft geduurd en gisteren al is begonnen - jeetje, wat kan zo'n toetsweek je onder druk zetten!
Gisterenavond om 11 uur, toen ik net klaar was met Frans, tot de conclusie was gekomen dat wiskunde leren toch geen zin meer had en ik biologie er nog niet eens bijgepakt had, toen had ik me voorgenomen gewoon niet uit mijn bed te komen vandaag. Achteraf zou dat een zeer wijze beslissing zijn geweest, maar ja, het valt niet meer terug te draaien.
Frans was niet leuk. Wiskunde was nog veeel minder leuk. Zo niet leuk zelfs, dat ik op een gegeven moment maar ben weggegaan omdat er toch niet veel meer te doen was.
Maaaar (en nu komt het lichtpuntje), vandaag toen ik thuiskwam had ik m'n eerste voldoende binnen - voor een vak dat ik wilde herkansen! Ofwel, ik heb weer één herkansing vrij! Jaaa!
Het enige voordeel van zo'n ontzettend diep, diep dal, is dat het nu alleen nog maar beter kan worden. Al gaat het langzaam. Heel langzaam.
Ik kan het licht al zien. :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten